اعلامیه‌ای “جنبش شنبه‌های ارغوانی” در پیوند به نشر اعتراف اجباری منیژه صدیقی از سوی گروه طالبان

اعلامیه‌ای “جنبش شنبه‌های ارغوانی” در پیوند به نشر اعتراف اجباری منیژه صدیقی از سوی گروه طالبان؛ ما خواهان نظارت از زندان های طالبان هستیم بربریت، وحشت، شکنجه و انواع جنایت در برابر مردم افغانستان جزء تاریخ سیاه گروه تروریستی طالبان از بدوتاسیس بوده و این گروه همانند دور اول حاکمیت شان، ظلم و جنایات بی شماری را در نزدیک به سه سال گذشته مرتکب گردیده، صد ها فعال مدنی، خبرنگار، نظامیان حکومت پیشین، افراد بی گناه و زنان معترض را زندانی و حتا مورد آزاد و اذیت جنسی قرار داده اند. گروه تروریستی طالبان که منتقدین شان را واجب القتل میدانند حتا توان شنیدن انتقاد را از افراد وابسته خود شان نداشته و در روز های آخر یک عضو شان را بدلیل انتقاد بازداشت کردند. گروه تروریستی طالبان در عوض این‌که پاسخگو جنایات و ظلم شان در برابر مردم افغانستان باشند، با الگو برداری از سرکوب و اعتراف اجباری زندانیان بویژه زنان توسط حکومت آخوندی جمهوری اسلامی در ایران، که در بیشتر از چهار دهه گذشته مردم خود را گروگان گرفته و دست به سرکوب، بازداشت، کشتار و اعتراف اجباری بازداشت شده‌گان میزنند. با اعتراف اجباری سازمان دهی شده منیژه صدیقی، که خود نوع دیگر از شکنجه روحی و روانی این زن معترض است، تلاش دارند تا ترس و ارعاب بیشتر را در میان مردم افغانستان بویژه زنان معترض خَلق نمایند‌. اعتراف اجباری از یک زن زندانی، گرفتن اقرار و شهادت به جبر و اکراه در حالی که فرد تحت نظارت باشد؛ خلاف تمام ارزش های اسلامی و انسانی بوده و چنین اقدام تنها از گروه تروریستی طالبان متصور است. از آن‌جایکه خانم منیژه صدیقی در بیشتر از ۶ ماه گذشته در اسارت طالبان بسر میبرد، طبیعی است که جهت رهایی خود مجبور گردیده، حرف های طالبان را تایید نموده و بگوید که شکنجه نشده است و از وضعیت صحی خوب برخوردار می‌باشد. ما با محکومیت اعتراف اجباری منیژه صدیقی که خود نوع دیگر از شکنجه روحی و روانی این زن معترض و مردم افغانستان است ، بار دیگر با شعار “زندان های طالبان شکنجه‌گاه انسان، زندان های طالبان شکنجه‌گاه زنان” و “اعتراض در برابر بی عدالتی جرم نیست، شجاعت است” وضعیت زندان های طالبان را به شدت اسفناک دانسته است و خواهان نظارت از زندان های گروه طالبان و رهایی فوری زندانیان سیاسی، خبرنگاران، نظاميان پیشین، فعالین مدنی و حقوق بشر از زندان های این گروه هستیم. ما در “جنبش شنبه های ارغوانی” باور داریم که شماری از زنان معترض، فعالین سیاسی و مدنی در زندان های طالبان زندانی اند؛ که اسامی شان تا حال رسانه‌ای نشده است. ما از نهاد های مدافع حقوق بشر، حرکت های اعتراضی، سازمان ملل متحد میخواهیم تا با وارد کردن فشار های بیشتر بر طالبان، زمینه نظارت از زندان های این گروه را مساعد سازند. ما جهت پایان مرگ تدریجی مردم افغانستان بویژه زنان خواهان شکل گیری “حکومت مشروع، دموکراتیک و غیر متمرکز” در افغانستان هستیم.

 

#حق_عدالت_آزادی

#right_justice_freedom