Protests

اعلامیه‌ای مطبوعاتی “جنبش شنبه‌های ارغوانی”

طالبان تغییر پذیر و انعطاف پذیر نیستند؛ از بدیل حکومت خود خوانده طالبان حمایت کنید. با وجود تلاش‌های فروانی ملی و بین‌المللی و سرازیر شدن میلیون‌ها دالر کمک بدون پرسش به طالبان در بیشتر از دو سال گذشته، کاملا روشن شد که این گروه تغییر و انعطافی نبوده و حتا به ابتدایی ترین حقوق انسانی و بشری شهروندان کشور بویژه زنان و اقوام آسیب پذیر احترام قائل نیستند. گروه طالبان بطور سیستماتیک مرتکب “جنایت علیه بشریت” و “آپارتاید جنسیتی” گردیده و در حاکمیت این گروه “نسل کشی هزاره ها” عادی سازی شده، تعصبات قومی، زبانی، مذهبی به گونه نگران کننده افزایش یافته که خود می‌تواند زمینه ساز جنگ داخلی خونین دیگر در کشور باشد. اقدام طالبان در زمینه بازداشت (اختطاف) گروهی زنان و دختران هزاره و تاجیک به دلیل عدم رعایت “پوشش اجباری طالبانی” در کابل، غزنی، مزارشریف، دایکندی و شماری از استان های دیگر مصداق بارزی از اقدامات وحشتناک ضد بشری دیگر این گروه است که احساسات جمعی جامعه را جریحه دار ساخته است. گروه افراطی طالبان در مدت حاکمیت شان، بدون توجه به قوانین بین‌المللی، خواست مردم افغانستان و جامعه جهانی، مرتکب “جنایات ضد بشری” گرديده و هزاران تن بشمول زنان معترض، فعالین مدنی، خبرنگاران، اساتید دانشگاه ها، نظامیان پیشین و شهروندان عادی را به بهانه‌های مختلف بازداشت، شکنجه و به قتل رسانیده اند که با توجه به انعکاس “جنایات جنگی”، “نسل کشی هزاره‌ها” و “آپارتايد جنسیتی” طالبان در گزارش های منتشر شده نهاد های بین‌المللی بشمول سازمان ملل متحد نیاز است، جهت مستند سازی و تامین عدالت توسط نهاد های بین‌المللی مورد بررسی قرار گیرند. گروه افراطی طالبان با شکل دهی حکومت خودخوانده، تک قومی و تک جنسیتی افغانستان را به پایگاه گروه‌های تروریستی چون القاعده، داعش، تحریک طالبان پاکستانی، جنبش اسلامی ازبکستان، اتحاد جهاد سلامی تاجکستان، جنبش اسلامی ترکستان شرقی، جیش محمد، سپاه صحابه، جیش العدل و ده‌ها گروه افراطی دیگر مبدل نمودند. خاطر نشان باید نمود که تجربه حاکمیت گروه طالبان در دور نخست و دو و نیم سال گذشته ثابت می‌سازد که این گروه توانایی تعامل با مردم افغانستان و جامعه جهانی را نداشته و با تبدیلی کشور به پایگاه تروریستان بین‌المللی بزرگترین تهدید امنیتی برای منطقه و جهان هستند که افزایش حملات تروریستی در جمهوری اسلامی پاکستان و حملات خونین اخیر در جمهوری اسلامی ایران مصداق بارزی این ادعا می‌باشد. ما در حالی شاهد بدتر شدن وضعیت امنیتی، اقتصادی و حقوق بشری در افغانستان هستیم؛ که با کمال تأسف دفتر نمایندگی معاونیت سازمان ملل متحد در کابل (یوناما) بدون توجه به واقعیت های عینی جامعه، سیاست سفید‌ نمایی طالبان را در پیش گرفته و در راستای تعامل بیشتر قرار است نمایندگان این گروه در نشست دوحه که به ابتکار سازمان ملل متحد برگزاری می‌گردد؛ اشتراک نمایند. از نظر ما، درخواست تعامل بیشتر با طالبان و دعوت این گروه در نشست های سازمان ملل متحد، به طالبان جرئت بیشتر بخشیده تا بدون ترس از پیگرد قانونی با وضع محدودیت های شدید، نسل کشی، جنایت علیه بشریت، تفکیک جنسیتی، محروم ساختن زنان از حقوق انسانی شان، محاکمه صحرای کارمندان ملکی و نظامی حکومت پیشین، بازداشت و شکنجه های فراقانونی و ترویج افراط‌گرایی، تهدید جدی امنیتی را متوجه منطقه و جهان نمایند. ما زنان معترض در “جنبش شنبه‌های ارغوانی” باورمندیم که سازمان ملل متحد، در زمینه سیاسی و حل بنیادی بحران کنونی اقداماتی را که مردم افغانستان توقع داشتند؛ انجام نداده که جلسه آخر شورای امنیت، صدور قطعنامه شماره “۲۷۲۱” و تصمیم گماشتن نماینده ویژه، انتخاب مسیر اشتباه گذشته است. تجربه حضور سازمان ملل متحد و تعیین نماینده ویژه جهت پایان بخشیدن بحران افغانستان در چهار دهه گذشته نتیجه بخش نبوده و هیچ یک از نمایندگان ویژه سازمان ملل متحد نتوانستند؛ نقش موثری در پایان بخشیدن بحران کشور ایفا نمایند. ما زنان معترض داخل افغانستان در “جنبش شنبه‌های ارغوانی” به عنوان یک حرکت اعتراضی_مردمی، که از نخستین روز های حاکم سازی طالبان در قدرت، در صف اول مبارزه علیه بی‌عدالتی، تبعیض جنسیتی، نقض حقوق بشری شهروان بویژه زنان و سیاست های حکومت نامشروع طالبان ایستاده و از واقعیت های موجود کشور به خوبی آگاه هستیم؛ از مجموعه عمومی سازمان ملل متحد میخواهیم: ۱. به طالبان باج ندهید؛ خواست ما از جامعه جهانی و سازمان ملل متحد این است تا به خواست مردم افغانستان، منشور آن سازمان، اعلامیه جهانی حقوق بشر، میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و سایر اسناد بین‌المللی را احترام گذشته از تعامل، باج دهی، دعوت نمایندگان گروه تروریستی و سازش با گروه طالبان که اکثریت سران آن شامل لیست سیاه سازمان ملل متحد هستند؛ جدا خود داری نمایند. ۲. ما از جامعه جهانی و سازمان ملل میخواهیم تا برای مردم افغانستان به ویژه زنان داخل افغانستان تصمیم نگیرند ما با محکومیت عادی سازی حضور نماینده گان گروه تروریستی طالبان در نشست های خصوصا جهانی، از سازمان ملل میخواهیم تا در غیاب نمایندگان واقعی مردم افغانستان بویژه زنان معترض داخل کشور، هیچ نشستی مرتبط به افغانستان را برگذار ننموده و با سرنوشت بیش از ۳۵ میلیون انسان بویژه زنان و اقوام اسیب پذیر افغانستان معامله ننمایند ما از سازمان ملل متحد میخواهم، در برگزاری نشست های آن سازمان در مورد افغانستان، نمایندگان واقعی مردم بخصوص “زنان معترض داخل کشور” را که طی دو و نیم سال گذشته با همه وحشت و دهشت طالبانی در صف مبارزه ایستاده اند؛ دعوت نموده و در روشنی واقعیت های عینی افغانستان روی راه حل ها تمرکز صورت گیرد . ۳.طالبان تغییر پذیر و انعطاف پذیر نیستند از بدیل حکومت خود خوانده طالبان حمایت کنید. ما باری دیگر تاکید می‌نمایم که راه حل بنیادی بحران کنونی افغانستان، برگزاری انتخابات شفاف تغییر نظام از متمرکز به غیر متمرکز است. بناء ما از جامعه جهانی و سازمان ملل متحد میخواهیم که از بدیل حکومت خودخوانده طالبان هراس نداشته باشند. ما باور داریم‌ که یک حکومت مشروع، دموکراتیک و غیر متمرکز تضمین‌کننده منافع مردم افغانستان، منطقه و جهان می‌تواند باشد. از نظر ما، یک حکومت و نظام دموکراتیک و غیرمتمرکز مبتنی بر اراده مردم افغانستان می‌تواند نقطه پایان بحران کنونی بوده و خطر امنیتی موجود از ناحیه کشور ما را که متوجه منطقه و جهان است؛ را برطرف سازد.
#حق_عدالت_آزادی
#right_justice_freedom